ببار باران ! ببار بر این تن خسته 

ببار باران ! ببار بر بغض بشکسته 

ببار اینجا دلی بی تاب و نا آرام 

میان این همه درد و غم است تنها 

بدان باران ! اگر یک دم مجال و فرصتی باشد 

برای این دل تنها ، زمان و مهلتی باشد 

بدان باران ! 

بدان با تو ، من این درد و غم و سوز را 

همی شویم ، که تا دردها رها گردند ... 

.

.

.

رها گردم ...ببار باران